boğulma — «Boğulmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tıncıxmax — I (Ağbaba, Ağcabədi, Xaçmaz, Qax, Oğuz, Zəngilan) ürəyi darıxmaq, hava çatmamaq, təngnəfəs olmaq, boğulmaq. – Əlinin başını suya basdım, o da suda tıncıxdı (Ağcabədi); – Kök adam həməşə tıncıxar (Ağbaba); – İsdidən adam tıncıxır (Zəngilan); – A… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uğunmax — I (Qax) təəssüflənmək, təəssüf etmək II (Qax) həyəcandan boğulmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğazlanmaq — məch. 1. Boğazından tutulmaq, yaxalanmaq. <Şeyda:> Bu gün Yusiflə Musanın boğazlandığını görüb də qoyun sürüsü kimi kənardan seyr edirsiniz. H. C.. 2. Boğazı kəsilmək, boğazı üzülmək, boğulmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeçəmək — f. Nəfəs borusuna bir şey düşməsi nəticəsində təngnəfəs olmaq; anən boğulmaq. Tahir çeçədi. Ağız burnuna dolmuş acı su ürəyini bulandırırdı. M. Hüs.. Veys hətta bir dəfə çeçədi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmsik — 1. is. İtin boynuna bağlanan ip, xalta. <Güləli> . . Ala iti kəmsiyindən açıb yanına aldı, ulu babasından qalan çaxmaqlı tüfəngi də çiyninə saldı. S. R.. ◊ Kəmsiyini çeynəmək (gəmirmək) – hirsindən boğulmaq, son dərəcə hirslənmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfəs — is. <ər.> 1. Ciyərlə havanı içəri alıb buraxma (insan və heyvanlarda oksigen udub karbon qazı buraxma prosesi). Nəfəs üzvləri. Dərindən nəfəs almaq. // Ciyərlə alınıb buraxılan hava. <Müəllim və Tellinin> başları birbirinə çox yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoparılmaq — 1. «Qoparmaq»dan məch. Səkinə qoparılmış gül yarpağı kimi solub getməkdə idi. M. C.. 2. Ayrılmaq. Başladığı bu işdən qoparılmaq, aralanmaq və ondan ayrı yaşamaq <Dəmirova> havasız bir mühitə düşmək və boğulmaq kimi gəlirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəhərlənmək — f. Acıq çəkmək, hiddətlənmək, acığından boğulmaq. // Mütəəssir olmaq, kədərlənmək, kövrəlmək, doluxsunmaq, boğula boğula ağlamaq. Bu sözlərdən sonra qadın qəhərləndi, çarqatının ucu ilə gözlərini sildi. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti